Uważność można rozumieć jako sposób bycia w świecie, odpowiadania za siebie, postawę przyjmowania z otwartością i cierpliwością tego, co się wydarza w życiu.

Uważność nie jest szybkim rozwiązaniem, sposobem na pozbycie się negatywnych emocji i uczuć. Umożliwia przyjmowanie rzeczywistości taką, jaką jest. Wzmacniając swoją uważność, możemy nawiązać lepszy kontakt ze swoim wnętrzem, a także innymi osobami. Parafrazując słowa Gandhiego, możemy powiedzieć, że bycie uważnym stanowi drogę do stawania się zmianą, którą chcemy dostrzec.

Bądź uważny – doceń wszystko!

W moim subiektywnym odczuciu, na podstawie doświadczeń związanych z wieloletnim praktykowaniem uważności, postrzegam ją jako umiejętność doceniania. Bycie uważnym, w mojej ocenie, sprawia, że nabywamy umiejętność wychodzenia poza perspektywę ja, dzięki czemu w każdym doświadczeniu możemy dostrzec wartość. Mam tu szczególnie na myśli te doświadczenia, które większość z nas nazwałaby negatywnymi. Badania naukowe wielokrotnie potwierdziły, że praktykowanie uważności wpływa na nas w sposób holistyczny, obejmujący sferę umysłową, emocjonalną i cielesno – fizyczną.

Szczęśliwsi dzięki uważności

Osoby praktykujące uważność posiadają wyraźnie grubszą tkankę w korze przedczołowej lewej półkuli – obszarze mózgu odpowiedzialnym za procesy poznawcze i emocjonalne oraz dobre samopoczucie  Aktualne badania pokazują, że praktykowanie uważności wpływa na naszą zdolność do bycia szczęśliwym, poprawiając odporność psychiczną i poczucie wewnętrznego spokoju. Praktykowanie uważności chroni przed depresją, poprzez to że zwiększa zdolność jednostki do lepszego regulowania emocji, nastroju a także pozytywnie wpływa na zdolność współczucia wobec samego siebie. Można powiedzieć, że uważność stanowi bufor ochronny w sytuacji, kiedy mamy obniżony nastrój. U osób dotkniętych depresją praktykowanie uważności sprzyja kształtowaniu umiejętności cieszenia się małymi przyjemnościami codziennego życia, co w konsekwencji powoduje osłabienie mechanizmów podtrzymujących depresję.

Jak praktykować uważność?

Jedną z praktyk uważności jest medytacja, stwarzająca możliwość doświadczenia stanu uważności w  najgłębszy sposób.  Praktykowanie medytacji pomaga ćwiczyć uwagę, umożliwia systematyczną obserwację myśli pojawiających się w umyśle oraz sprawia, że z łatwością dostrzegamy, w jakim trybie działa nasz umysł. Możemy też ćwiczyć czynności i kompetencje, jakie wykorzystujemy w życiu codziennym, np. praktykę uważnego chodzenia, jedzenia. Metodą praktykowania uważności jest też malarstwo intuicyjne, które umożliwia uważną obserwację myśli i stanów umysłu.  Wszystkie techniki praktykowane w ramach treningu uważności sprowadzają się do obserwacji bieżących myśli. Bardzo ważne jest nabywanie praktyki oddzielania swoich myśli od siebie. Biorąc pod uwagę szeroki zakres form umożliwiających praktykowanie uważności, każdy jest w stanie odnaleźć metodę najbardziej odpowiednią dla siebie.

Wszystkiego dobrego 🙂