„Kreatywność – ucieczka od umysłowej stagnacji” Richards

Intuicyjnie proste zjawisko kreatywności, w praktyce jest procesem bardzo złożonym. Było ono badane z perspektywy psychologii behawioralnej, psychologii społecznej, neuropsychologii poznawczej, sztucznej inteligencji, filozofii, historii, ekonomii i biznesu W przeciwieństwie do wielu innych zjawisk, w nauce nie ma jednej uniwersalnej, autorytatywnej definicji kreatywności.

Patrząc na powyższe, będę pisała o kreatywności i sposobach jej rozwijania w sposób, jak najprostszy. Lubię prostotę, ponieważ w prostych rozwiązań jest genialność. Pozwala ona mi również szanować Twój czas. Zależy mi na tym, abyś po przeczytaniu posta z konkretną wskazówka mógł/ mogła od razu zacząć praktykować.

Stąd zaczynamy prosto i do celu.

Wskazówka I: „Bycie kreatywnym wiąże się z koniecznością wyjścia ze strefy komfortu”.

Czym jest strefa komfortu?

Jest to nasza przestrzeń życiowa, emocjonalna, poglądowa, w obrębie której czujemy się bezpiecznie. Strefa komfortu to to, co  znane, co przewidywalne. To pozorne bezpieczeństwo gwarantowane przez przestrzeń komfortu sprawia, że nie mamy dostępu do innych perspektyw i  możliwości. W konsekwencji, z czasem stajemy się ograniczeni granicami swojej strefy.

Mówi się, że cuda zdarzają się w momencie kiedy zdecydujemy się wyjść poza strefę komfortu.

 W takim razie, jak wyjść z tej strefy?

O to, kilka sprawdzonych rad:

• bądź uważny, dzięki temu zidentyfikujesz zakres swojej strefy komfortu
• zmieniaj zachowania np. wybierz inną drogę do pracy, zamiast porannej kawy napij się wody z cytryną
• obserwuj swoje reakcje na różne sytuacje jakie spotykasz w ciągu dnia i emocje jakie Ci wtedy towarzyszą
• w chwilach zwątpienia, totalnej beznadziei zadaj sobie pytanie: Co jest dla mnie tutaj dobrego, czego jeszcze nie widzę? Jaka tutaj jest możliwość? – tak zadawaj jak najwięcej pytań, ponieważ wiąże się to z pozostawaniem w stanie  otwartości (o tym napiszę przy okazji innej zasady).
• nawiąż dialog ze swoją lożą wewnętrznych krytyków
• pamiętaj każda próba jest sukcesem

Wszystko, co trudne to wyjście ze strefy komfortu, ci co to robią rozwijają się.

Zawsze masz wybór.

„Wolność jest warunkiem koniecznym rozwoju.” C. Rogers

Polecam wykład profesora Łukaszewskiego o pragnieniu wolności, o standardach kulturowych wolności, o wyborach.

Wykład: https://www.youtube.com/watch?v=-biEm0Nod24

Sukcesów życzę.

Zapraszam Cię do spotkania z kolejną zasadą i pigułką wartościowych informacji już w następny czwartek.

Dlaczego Złota Edycja Grupy Vedic Art?

Prowadząc od 3 lat warsztaty malarstwa Vedic Art w KsięgarnioKawiarnia Nalanda podczas naszych spotkań skupiałam się na oryginalnej metodzie malarstwa VA według jej twórcy C. Kallmana.
Będąc w stałym procesie rozwoju i doskonalenia siebie uświadomiłam sobie, że we wszystkich metodach, technikach istotą jest to samo: chodzi o szczęśliwe życie w dobrobycie teraz, tutaj.

Stąd moja nowa idea, aby spotkania z Vedic Art wzbogacić o inne narzędzia: ćwiczenia z zakresu mindfulness, praca z mandalą, techniki relaksacyjne, techniki myślenia wizualnego, praktyczne wskazówki „Jak być kreatywnym na codzień?”.

Złota Edycja, ponieważ złoto w kulturze wschodniej – wedyjskiej jest symbolem dobrobytu i bogactwa, a moją intencją jest wzbogacenie dotychczasowej formuły wtorkowych spotkań nowe elementy w postaci różnych technik, metod.

Zapraszam serdecznie

Obserwuję siebie, przyjaciół, znajomych, ludzi w sklepach, w samochodach stojących w korkach  i widzę, że część z nas  praktykuje coś, co nazywam boksowaniem się z rzeczywistością. Ci z Was, co znają mnie osobiście wiedzą, że dużo  mówię o akceptacji, o umiejętności przyjmowania tego, co przynosi nam życie.

Zgadza się mówię, o tym dużo i staram się to praktykować każdego dnia. Różne są efekty:) często wygląda to tak, że dwa kroki do przodu, jeden do tyłu – każda próba jest sukcesem:).

„Boksujemy” się na różne sposoby. Często jest to zaprzeczanie faktom. W relacjach z innymi poszukujemy winnego, wybielamy się.  Przejawem boksowania się jest porównywanie się  w sposób, który nie jest dla nas korzystny, ponieważ prowadzi on do tego, że uspokajamy swoje „ego” tym samym zwalniamy siebie samych z odpowiedzialności za podejmowanie działań.

Ciekawą praktyką, na której kiedyś się złapałam jest coś, co nazywam przeżywaniem życia w umyśle. Są to takie sytuacje kiedy, zastanawiamy się, przewidujemy, domniemywamy, przypuszczamy, antycypujemy i wiele innych synonimów w tym aspekcie że np. ktoś nam bliski czegoś dla nas ważnego dla nas się domyśli. Często dotyczy drobnych rzeczy np. schowanie naczyń po jedzeniu do zmywarki. Taka postawa jest bardzo powszechna, w moim przekonaniu wypływa ona z przestrzeni naszego wewnętrznego dziecka, kiedy to będąc dziećmi, Rodzice dbali o nas, domyślali się, rozpoznawali o jakie potrzeby nam chodziło kiedy płakaliśmy. Jako osoby dorosłe, powinniśmy komunikować swoje oczekiwania, potrzeby, refleksje w taki sposób, aby nasi towarzysze, współpracownicy mieli klarowność naszych intencji.

Dużo mówi się  o porozumieniu bez  przemocy. Przemoc w komunikacji rodzi się między innymi wtedy gdy nie realizujemy ważnych dla nas potrzeb. Stąd bardzo dla nas cenną emocją jest gniew, ponieważ to on właśnie pokazuje nam co jest dla nas ważne.

W malarstwie Vedic Art jest takie piękne zdanie: „Akceptacja jest najwyższym aktem miłości.”, przypominam sobie o nim, kiedy czuję wewnętrzne uczucie braku akceptacji.

Rozwiązaniem na nasze boksowanie jest akceptacja, jednym z narzędzi, o którym bym Wam chciała powiedzieć jest „The Work B. Katie”. Znam tę metodę od kilku lat, jednak praktykuję ją od niedawana. Mówię o niej, ponieważ jest to metoda bardzo skuteczna, efekty widać natychmiast. Jest to praca na poziomie umysłu z konkretnymi przekonaniami. Polega ona  na zdefiniowaniu przekonania, następnie zadania 4 pytań i udzielenia na nie odpowiedzi.  Poniżej schemat „THE WORK”:

Istotą tej metody jest akceptacja rzeczywistości, poprzez ujrzenie innych perspektyw i zidentyfikowanie iluzji na jej temat. B. Katie mówi rzeczywistość jest taka jaka jest, ona po prostu jest pokochaj ją, przestań walczyć, a wtedy wszystko puści.

 10 tygodniowy cykl:

  „Dziesięć wskazówek kreatywnego myślenia”

Witam Was serdecznie,

część z Was zna mnie, jako instruktorkę metody malarstwa Vedic Art, część jako koleżankę z uczelni, część jako panią od Kreatywnych Zajęć Plastycznych dla Dzieci. Tak, moją pasją i działalnością zawodową jest dzielenie się wiedzą i praktyką związaną z myśleniem, byciem, życiem kreatywnym.

Fascynacja kreatywnością ma swoje źródło w moich poglądach, przekonaniach na temat Człowieka, Świata i wzajemnego ich funkcjonowania. Bliskie jest mi podejście humanistyczne w psychologii (G. Allport, G. Kelly, C. Rogers), które postrzega człowieka jako podmiot autonomiczny, który przyjmuje postawę badawczą wobec otaczającej rzeczywistości.  Obserwuje ją, antycypuje, planuje swoje działania zgodnie z posiadaną wiedzą i umiejętnościami. Przystosowuje się do świata i twórczo kształtuje go. Nurt humanistyczny cenię za to, że  koncentruje się na aspektach pozytywnych związanych z naszym funkcjonowaniem. Stąd w swojej pracy skupiam się na potencjałach, umiejętnościach, talentach jakie wszyscy posiadamy, tylko czasami z różnych powodów nie wiemy, o tym.

Wychodzę z założenia, że wszystko, czego potrzebujemy do tego abyśmy byli szczęśliwi i spełnieni w życiu osobistym i zawodowym mamy w sobie. Jednakże wymaga to otwartości umysłowej stąd lubię stwierdzenie: „umysł jest jak spadochron, żeby działać musi być otwarty”. Dlatego systematycznie dokształcam się w różnych instytucjach.

W swojej praktyce zawodowej czerpię z wiedzy psychologicznej uzyskanej na studiach, którą łączę z wiedzą z zakresu rozwoju osobistego (Arteterapia, Biologia Totalna, Radykalne Wybaczanie, Mindfulness, Praca z Wewnętrznym Dzieckiem/Krytykiem, Visual Thinking, Metoda malarstwa Vedic Art, Sensoplastyka, Neurointuicja, Gry terapeutyczne). W moim przekonaniu dobre jest to, co jest skuteczne stąd posiadam szeroki wachlarz narzędzi do pracy z ludźmi, który stale wzbogacam.

Na przestrzeni kolejnych 10 tygodni, w każdy czwartek będę przedstawiała Wam jedną  z  „Dziesięciu wskazówek kreatywnego myślenia”.

Moją intencją jest podzielenie się wiedzą i praktyką, a także  pokazanie, że każdy jest kreatywny i że warto praktykować kreatywność na co dzień.

Zapraszam  do dzielenia się opiniami na temat mojej idei i śledzenia moich postów.

Już za tydzień pierwsza pigułka informacji na temat kreatywnego myślenia.